• Home
  • Blog
  • Sztuka komunikacji to sztuka dyplomacji, czyli czego możemy nauczyć się od dyplomatów
Podziel się:

Sztuka komunikacji to sztuka dyplomacji, czyli czego możemy nauczyć się od dyplomatów

16.03.2021 I Patrycja Jaksim

Dyplomaci mają niezwykłe umiejętności, które pozwalają im budować długofalowe relacje w kontaktach zawodowych i osobistych. Z powodzeniem możemy uczyć się od nich nie tylko kultury relacji, ale także języka. W czasach, kiedy w dyskusjach biznesowych, a także międzyludzkich, rośnie poziom nieporozumień i agresji, język dyplomacji jest jak plaster na ranę.

Choć największą zaletą dyplomaty jest umiejętność słuchania niż mówienia, to wysoko rozwinięte zdolności komunikacji pomagają im budować kulturę relacji, tak ważną w dyplomacji oraz gwarantują udane transakcje na polu międzynarodowym.

PR Państwa

Współczesna dyplomacja ma wiele wspólnego z public relations - kształtuje markę kraju, na którą składają się wizerunek i reputacja na arenie międzynarodowej. Z kolei wyrazista marka państwa przekłada się na podejmowane za granicą decyzje biznesowe, turystyczne, zakupowe i ma wpływ na zdobywanie przewagi konkurencyjnej w świecie.

Działania biznesowe to w dużej mierze nawiązywanie kontaktów i budowanie relacji, które stanowią fundament owocnych negocjacji. Pomocne w tym będą takie umiejętności jak: otwartość mentalna, zrozumienie, poszanowanie różnic kulturowych: ludzi, kultury i ich tradycji, a także komuniakcja oparta na empatii.

Język dyplomacji to język możliwości

Dyplomata zawsze dąży do wzajemnego zrozumienia i porozumienia. Używa języka mówionego, pisanego, zwykle pięknie, wzniośle czasami na okrągło, ale zawsze z szacunkiem. Język dyplomacji jest jedynym językiem na świecie, który posługuje się milczeniem. Jest ono niekiedy o wiele bardziej wymowne niż tysiąc słów, szczególnie nieprzemyślanych, które trzeba odwoływać lub zawile tłumaczyć. Charakterystyczna dla sztuki dyplomacji jest także konstruktywna dwuznaczność. Jest to technika negocjacyjna, która pozwala na różną interpretację danego tematu, co daje możliwość znalezienie porozumienia i kompromisu.

Jakie cechy charakteryzują dyplomatów i czego możemy się od nich nauczyć?

1. Opanowanie - dyplomata mówi i zachowuje się w taki sposób, aby zjednywać sobie ludzi i skutecznie osiągać cele w polityce zagranicznej, które wyznacza jego rząd. Niejednokrotnie musi zachować spokoju w sytuacjach poddanych dużej presji. Potrafi zarządzać emocjami i często stosuje zasadę „nie zawsze mów, co wiesz, ale zawsze wiedz, co mówisz”.

2. Odpowiedzialność - dyplomata ma bardzo silne poczucie obowiązku. Wie, ile od niego zależy, co spoczywa na jego barkach i rozumie znaczenie każdej podjętej decyzji. Dobre wyniki w polityce zagranicznej gwarantuje mu w dużej mierze samodyscyplina.

3. Życzliwość – to wewnętrzna postawa i filozofia życia dyplomaty. To dobra wola i gotowość niesienia pomocy innym. Dyplomata buduje mosty i nowe sieci kontaktów, które mają służyć krajowi, który reprezentuje. Komunikuje się w sposób jasny, serdeczny i życzliwy.

 „Dyplomacją jest czynienie i mówienie najprzykrzejszych rzeczy w najładniejszy sposób”.

-Isaac Goldberg

4. Umiejętność słuchania – aktywne słuchanie w dyplomacji jest konieczne do zrozumienia argumentów i motywacji drugiej strony. Tego, co mają do powiedzenia inni, bez przerywania, za to ze zrozumienie i akceptacją opinii sprzecznych z własnymi.

5. Kompromis – dyplomata ma świadomość tego, że nie trzeba od razu zawłaszczać całego terytorium i dążyć do zdobycia przewagi za wszelką cenę. Rozumie, że wycofanie się z własnej woli, ustąpienie pola drugiej stronie, nie musi być interpretowane jako słabość, ale wspaniałomyślność, tym cenniejsza, że rzadka.

6. Szacunek - dyplomata zawsze dąży do wzajemnego zrozumienia i porozumienia, dlatego używa słów wyrażających szacunek dla rozmówcy. Dba o to, aby odbiorcy w żaden sposób nie urazić, a także robi wszystko, co w jego mocy, aby poczuł się on doceniony i uszanowany.

7. Dyskrecja - dyplomata nigdy nie wykłada wszystkich kart na stół. Doskonale wie, kiedy i o ile możne poluzować przysłowiowy krawat. Z łatwością wyczuwa, kiedy dany temat krępuje jego rozmówcę. Dochowuje powierzonych tajemnic i taktownie nie wnika w prywatne sprawy innych osób, dzięki temu zyskuje wiarygodność.

"Dyplomata zastanowi się dwa razy, zanim nic nie powie".

-Winston Churchill

„Uprzejmość tak mało kosztuje, a tak wiele można za nią kupić” - te słowa Karola Talleyranda, francuskiego polityka i dyplomaty, doskonale opisują złożoność i delikatność stosunków dyplomatycznych. Dyplomacja jest sztuką, którą nie wszyscy mogą uprawiać, ale każdy z nas może czerpać nauki z jej źródła i stosować w komunikacji biznesowej i prywatnej. Uśmiechem i uprzejmością otworzysz bowiem wiele drzwi, które dla ignorantów etykiety biznesowej mogą na zawsze pozostać zamknięte.

Artykuł powstał na podstawie szkolenia "Protoków dyplomatyczny" oranizowanego przez Europejskiejską Akademię Dyplomacji.

Żyj świadomie, działaj odważnie.

Patrycja Jaksim

Źródło zdjęc: Pixabay